3D baskı, Japon yapıştırıcıların sonunu mu getiriyor?

3D baskı teknikleri, yakın gelecekte gereçleri bir ortaya getirip yapıştırma halimizi de değiştirebilir.

Tutkallar ve başka endüstriyel seviyedeki yapıştırıcılar unsurları bir ortada tutma konusunda güçlü olsalar da, etraf kirliliği yaratma konusunda da çok başarılılar. Hatta insan sıhhatine ağır ziyanları da olabiliyor. Ayrıyeten bunları üretmek için çoklukla büyük ölçüde güç ve kaynak gerekiyor.

Bilim insanlarının üzerinde çalıştığı yeni metotlar, öğeleri gözenek düzeyinde birbirine bağlamak için 3D baskıya dayanıyor ve bu sürece “AddJoining” ismi verilmiş. Esasen, bir öğenin farklı modülleri direkt işlenmemiş bir ahşap modülünün üzerine basılarak materyalin gözeneklere nüfuz etmesi sağlanıyor. Bu da özel bir 3D baskılı yapıştırıcı çeşidi yaratıyor.

Yeni prosedürlerin gücünü test ederken, ilgili araştırmacılar bağı kopardıklarında yapışkan kısmın kırılmadığını gördüler. Bunun yerine, kırılma eklemde değil, ahşap ve polimerin kendisinde meydana geldi. Bu, 3D baskılı bağlar oluşturmanın, bir şeyleri birbirine yapıştırma metodumuzun geleceği olabileceği manasına geliyor.

3D baskıyla gereçleri birbirine nasıl bağlayacağız?

Araştırmacılar ayrıyeten, lazerle aşındırılmış ahşabın üzerine 3D baskılı yapıştırıcının katmanlanmasının, bağın içine girmesi için çok daha karmaşık yapılar ve daha büyük gözenekler oluşturmaya yardımcı olabileceğine inanıyor.

Diğer bir deyişle, iki malzemeyi birbirine yapıştırmak için artık marketten tutkal almak yerine, farklı tekniklerle oluşturulmuş gözenekli yapıları olan ve 3D yazıcıda basılmış malzemeler kullanmak daha tesirli sonuç verecek. Fakat elbette bunun pratik kullanıma dönüşmesi için hala vakte muhtaçlık var.