Yeni bir araştırmaya nazaran köpekler nefesinizdeki ve terinizdeki gerilimin kokusunu alabiliyor ve bu da onları makûs bir ruh haline sokabiliyor.
Pek çok köpek sahibi, nasıl bir ruh halinde olduklarını köpeklerinin çabucak anlayabildiğini düşünür. Artık, bilim insanları artık köpeklerin nitekim de sahiplerinin hislerinden etkilendiğini kanıtlamış olabilir. Bristol Üniversitesi araştırmacıları, köpeklerin davranışlarının, terimiz ve nefesimizdeki gerilim kokusunun tesiriyle değiştiğini keşfetti.
Çalışmada, gerilimli bir insanın kokusunu alan köpeklerin hayata karşı daha “karamsar” bir bakış açısına sahip olduğu görüldü. Başyazar Dr. Nicola Rooney, “Çalışan köpek bakıcıları stresin genellikle tasma aracılığıyla aktarıldığını anlatırlar, ancak biz stresin aynı zamanda havadan da yayılabileceğini gösterdik” diyor
Köpeklerin hisleriyle ilgili daha evvel yapılan araştırmalar, etraflarındaki şahısların ruh hallerine ve aksiyonlarına karşı bilhassa hassas olduklarını öneriyordu. Fakat kokunun bu duygusal durumların yayılmasında rastgele bir rol oynayıp oynamadığı belirli değildi. Dr Rooney’nin söylediğine nazaran “köpek sahipleri evcil hayvanlarının duygularına ne kadar uyum sağladığını biliyorlar, ancak burada gösteriyoruz ki stresli, yabancı bir insanın kokusu bile köpeğin duygusal durumunu, ödül algısını ve öğrenme yeteneğini etkiliyor.”
Araştırmacılar, bu teoriyi test etmek için düzenledikleri testlere 18 insan ve köpek çiftini dahil ettiler.
İlk olarak köpekler, âlâ ve berbat durum ortasındaki farkı anlayacak biçimde eğitildi. Öncelikle, bir mama kabı içinde ödül maması olacak formda bir pozisyona yerleştirildi ve daha sonra, büsbütün tıpkı olan diğer bir mama kabı ödül maması olmadan faklı bir pozisyona yerleştirildi. Köpekler bu yerler ortasındaki farkı öğrendikten sonra, ödül mamasının bulunduğu yere boş yerden daha süratli yaklaştılar.
Köpeklerin bu farkı öğrenmesinin akabinde araştırmacılar, yeni bir yere üçüncü bir kap yerleştirildiğinde, köpeğin bu mama kabını araştırmasının ne kadar süreceğini ölçtüler. Şayet köpek süratle giderse bu, kabın bir ödül maması içereceği konusunda optimist olduklarının bir işaretiydi. Şayet köpek gidip yeni kasede yiyecek olup olmadığını denetim etme konusunda daha isteksizse, bu da karamsarlık olarak yorumlanıyordu.
Deneme sırasında köpekler, sahipleri olmayan insanlardan alınan ter ve nefes örneklerinin kokularına maruz bırakılarak birebir testi tamamladılar. Bu kokular ya insan iştirakçiler sakince bir görünüm eşliğinde dinlenirken, ya da bir aritmetik testi yaparak gerilime girerken toplandı.
Araştırmacılar, gerilim kokularına maruz kalan köpeklerin, pozisyonu ne olursa olsun, kabı denetim etmek için oraya gitme olasılıklarının kıymetli ölçüde daha düşük olduğunu keşfettiler. Lakin kendilerine rahat bir insan kokusu verildiğinde köpekler, nötr kokulu bir bez verildiğinde olduğundan daha sık bir halde mama kabına gittiler.
Daha sonraki denemeler ayrıyeten köpeklerin kaselerin yerlerini tanıma konusunda daha güzel olmaya devam ettiğini ve gerilim kokusuna maruz kaldıklarında farkı daha süratli öğrendiklerini gösterdi. Başyazar Dr. Zoe Parr-Cortes, MailOnline ile yaptığı görüşmede “En yakın arkadaşlarımızdan biri olan köpekler, binlerce yıldır insanlarla birlikte evrimleşti. Bu, köpeklerin, sahiplerinin ruh hallerini algıladıkları ‘duygusal bulaşma’ adı verilen bir olguyu deneyimlemelerine neden olur” diyor ve devam ediyor: “Bu, başka bir grup üyesi tarafından algılanan bir tehdit kendilerine yönelik bir tehdide işaret edebileceği için yararlı olabilir, başkalarındaki korkuyu veya ‘alarmı’ tespit etmek ve bunlara tepki vermek, ortak bir tehdidi önlemede avantajlı olabilir.”
Çalışma, Scientific Reports mecmuasında yayınlandı.