Yeni nükleer roket, sadece 4 senede Plüton’a ulaşabilecek

Geçtiğimiz ay uzay teknolojileri alanında dikkat cazip bir gelişme yaşandı. Pulsar Fusion, nükleer füzyon tabanlı yeni bir roket konsepti olan “Sunbird“ü tanıttı. Bu yenilikçi roket, gezegenler ortası seyahat müddetlerini kıymetli ölçüde kısaltarak uzay seyahatinde ihtilal yaratma potansiyeli taşıyor.

Sunbird’ün kalbinde, uzay aracına hem itme gücü hem de elektrik enerjisi sağlamak üzere tasarlanmış kompakt bir nükleer füzyon motoru olan Dual Direct Fusion Drive (DDFD) yer alıyor. DDFD’nin çalışma prensibi, yüksek sıcaklık ve basınç altında bir ortaya geldiğinde muazzam ölçüde güç açığa çıkaran iki hafif izotop olan helyum-3 ve döteryumu birleştirmeye dayanıyor. Klâsik füzyon reaktörlerinin ürettiği enerjiyi evvel elektriğe, akabinde da itmeye dönüştürme sürecinin bilakis, DDFD füzyon tepkisi sırasında ortaya çıkan yüklü parçacıkları direkt itme kuvveti üretmek için kullanıyor. Bu direkt yaklaşım, güç dönüşüm zincirindeki orta adımları ortadan kaldırarak sistemin genel verimliliğini artırıyor ve daha yüksek bir itme gücü elde edilmesini sağlıyor.

Sunbird roketinin en dikkat cazibeli teknik özelliklerinden biri, 10.000 ile 15.000 saniye ortasında değişen yüksek özgül itki değeri. Özgül itki, bir roketin kullandığı itici yakıtı ne kadar verimli bir biçimde güce dönüştürdüğünün bir ölçüsü. Sunbird’ün bu etkileyici rakamları, roketin minimum yakıt tüketimiyle uzun süreli ve karmaşık uzay görevlerini başarıyla gerçekleştirebileceğini gösteriyor. Yüksek özgül itki, aynı zamanda daha az yakıtla daha fazla itme kuvveti anlamına geldiğinden, gelecekteki uzay görevlerinin maliyetini de önemli ölçüde düşürebilir.

Plüton’a 4 yılda ulaşmak…

Yapılan teorik hesaplamalara nazaran, Sunbird roketleriyle donatılmış bir uzay aracının, 12 kişilik bir mürettebatı yaklaşık 4 yıl üzere kısa bir müddette cüce gezegen Plüton’a ulaştırabileceği öngörülüyor. Güneş sisteminin en uzak noktalarına insanlı bir yolculuğun, insan ömrüyle bağdaşır bir sürede gerçekleşebilmesi, uzay keşfi açısından heyecan verici bir olasılık sunuyor. Ancak, mevcut teknolojik sınırlamalar göz önüne alındığında, bu hesaplamanın henüz pratik bir gerçekliğe dönüşmesi mümkün değil. Zira asıl zorluk, Plüton’a ulaşabilmekten fazla, bu uzun ve kuvvetli seyahat boyunca mürettebatın sıhhatini ve güvenliğini koruyabilecek teknolojileri geliştirmekten geçiyor.

Uzayda yaklaşık 10 yıl sürecek bir gidiş-dönüş seyahati boyunca 12 insanın hayatta kalmasını sağlayacak kapalı ömür dayanak sistemleri, radyasyon kalkanları ve tıbbi imkanlar üzere kritik teknolojilerin şimdi kâfi olgunluğa ulaşmadığı bir gerçek. Bu nedenle, şimdilik kimsenin Plüton’a gitme üzere bir niyeti bulunmuyor.

Yine de, Sunbird üzere uzay seyahatini daha verimli ve süratli hale getirecek teknolojilerin geliştirilmesi, insanoğlunun galaksileri ve nebulaları keşfetme gayesine yanlışsız atılmış kıymetli bir adım olarak kıymetlendirilebilir. Gelecekte, bu tıp yenilikçi itki sistemleri sayesinde, güneş sisteminin dışına yapılacak uzun soluklu bilimsel araştırmalar ve hatta muhtemel beşerli keşif misyonları çok daha gerçekçi bir mümkünlük haline gelebilir.